Pewnie wielu z nas, słysząc o rzeźbie ludowej, wyobraża sobie proste, niepozorne figurki z drewna, które od pokoleń zdobią wiejskie izby i kapliczki. Ale gdy spojrzymy na twórczość rzeźbiarzy z łukowskiego ośrodka, zdamy sobie sprawę, że rzeźba ludowa to nie tylko przeszłość, ale też i teraźniejszość, która nieustannie się rozwija.
Łuków, małe miasteczko w województwie lubelskim, jest prawdziwym skarbcem dla miłośników sztuki ludowej. Tu, gdzie tradycja przeplata się z nowoczesnością, artystyczne dłonie mistrzów rzeźby przekształcają proste kawałki drewna w prawdziwe arcydzieła.
Choć w twórczości łukowskich rzeźbiarzy wciąż odnajdziemy tradycyjne motywy sakralne, sceny biblijne czy postaci związane z ludowymi legendami, coraz bardziej zaczynają się pojawiać też tematy współczesne. Młodzi artyści, wychowani w duchu tradycji, ale otwarci na nowe inspiracje, tworzą prace, które nie tylko odzwierciedlają dziedzictwo kulturowe regionu, ale też komentują rzeczywistość XXI wieku.
Wędrując po łukowskich warsztatach, można trafić na figurki przedstawiające postacie z dawnych opowieści obok abstrakcyjnych form, które wymagają od widza głębszej refleksji. Często te dwie odmienne ścieżki twórcze łączą się w jednym dziele, tworząc fascynującą mieszankę tradycji i nowoczesności.
Współczesna rzeźba ludowa z Łukowa stawia pytania. Jak w dzisiejszym, globalizującym się świecie odnaleźć się w swoich korzeniach? Jak połączyć tradycję z nowoczesnością, nie tracąc przy tym własnej tożsamości? Odpowiedzi na te pytania są różne, ale jedno jest pewne – łukowscy rzeźbiarze nie boją się ich stawiać.
W obliczu zalewu masowej produkcji, gdzie wszystko wydaje się być jednakowe, rzeźba ludowa z Łukowa przypomina nam o wartościach indywidualizmu, autentyczności i głębokiego związku z kulturą. Oto prawdziwa siła sztuki – zdolność do łączenia przeszłości z teraźniejszością, tradycji z innowacją.
Niech twórczość łukowskich rzeźbiarzy będzie dla nas przypomnieniem, że sztuka jest żywym organizmem, który nieustannie się rozwija, a jednocześnie pozostaje wiernym swoim korzeniom. Dzięki nim rzeźba ludowa nie jest już tylko echem przeszłości, ale i ważnym głosem w dzisiejszej debacie kulturalnej.
PG