Historie ludzi, którzy odnajdują swoje powołanie i pasję w różnych etapach życia, często jawią się jako najbardziej inspirujące. Jedną z takich inspirujących postaci jest Bolesław Suska, rzeźbiarz ludowy z Dąbrówki na północnej Lubelszczyźnie, którego życie i twórczość wniosły niezapomniane akcenty do dziedzictwa kulturowego regionu.
Bolesław Suska, urodzony w 1919 roku, przez większość życia zajmował się rolnictwem, ale jego umysł i serce skrywały wiele talentów. Był nie tylko rolnikiem, ale także znawcą ciesielstwa i murarstwa oraz utalentowanym muzykiem, grając na skrzypcach i harmonii podczas wesel i zabaw. Jednak to rzeźba ludowa stała się jego prawdziwą pasją i powołaniem.
W 1970 roku, zainspirowany bratem Wacławem, również uznanym rzeźbiarzem, Bolesław zdecydował się spróbować swoich sił w tworzeniu rzeźb. Ta decyzja okazała się punktem zwrotnym w jego życiu. Zaczął tworzyć zarówno dzieła sakralne, jak i świeckie. Jego rzeźby były wyjątkowe, zwłaszcza płaskorzeźby, które stały się jego ulubioną formą wyrazu artystycznego.
W twórczości Bolesława Suskiemu towarzyszyła wyraźna narracja, dynamika i pełen modelunku w fragmentach przedstawianych scen. Jego prace emanowały przestrzennością, a tła, które domalowywał, nadawały kompozycjom jeszcze większej głębi. To były dzieła, które przyciągały wzrok i wywoływały emocje. Rzeźbił przeważnie w drewnie lipowym, używając niewielkiego zestawu narzędzi: dwóch piłek, siekiery, noży, dłuta i stróżka. Rzeźby i płaskorzeźby wykonywał zazwyczaj z jednego kawałka drewna. Nie posługiwał się szkicami ani kopiami. Tworzył z wyobraźni, bezpośrednio podczas pracy komponując zamierzoną scenę bądź poszczególne tematy.
Bolesław Suska nie tylko tworzył, ale także aktywnie promował swoją sztukę. Współpracował z instytucjami kultury takimi jak Cepelia i Desa. Uczestniczył w konkursach i kiermaszach sztuki ludowej, zdobywając uznanie za swoją pracę. Jego rzeźby znalazły miejsce w wielu muzeach w Polsce oraz w prywatnych kolekcjach. Były również często wystawiane na ekspozycjach zarówno w kraju, jak i za granicą.
Jako aktywny członek Stowarzyszenia Twórców Ludowych, Bolesław Suska odegrał istotną rolę w promowaniu i zachowaniu dziedzictwa kulturowego regionu. Jego zaangażowanie w kulturę ludową zostało docenione w 1978 roku, kiedy to został uhonorowany Nagrodą im. Oskara Kolberga "Za zasługi dla kultury ludowej".
Prace Suski znajdują się w Państwowym Muzeum Etnograficznym w Warszawie, Muzeum Etnograficznym w Krakowie, Muzeum Mazowieckim w Płocku, Muzeum Okręgowym w Lublinie oraz Muzeum Regionalnym w Łukowie. W 1981 roku za wybitne zasługi dla rozwoju kultury ludowej został laureatem nagrody „Barw” im. Oskara Kolberga.
Historia Bolesława Suski to dowód na to, że talent i pasja nie znają wieku ani ograniczeń. Jego życie i twórczość stanowią inspirację dla wszystkich, którzy szukają swojego powołania w sztuce i kulturze. To także piękny przykład, jak jedna osoba może wpłynąć na kształtowanie dziedzictwa kulturowego regionu i pozostawić trwały ślad w historii.
PG